Sampung Bagay Na Natutunan Ko Sa Mga Umiibig

Sampung Bagay Na Natutunan Ko Sa Mga Umiibig

Una

Napakatamis ng mga simula. Ng mga umaga na ang bumubungad sa 'yo ay ang kanyang mukha. Nag-aalmusal ka ng kilig. At hanggan sa gabi ay baon mo siya sa paghimbing. Dito. Dito mo matutunan ang tunay na kapangyarihan ng isang ngiti. Ng ibang kamay na humahawi sa 'yong buhok. Ng mga matang sumisisid sa 'yong kaluluwa.

Pangalawa

Napakadaling makampante at masanay sa pagmamahal. Ang malunod sa kapangyarihan ng kami, ng tayo, ng ikaw at ako. Ang hindi pansinin ang pangangailangan ng kanya. Paano naman ang kanya lang? Paano naman ang ako? Napakadaling malunod sa akalang ang iyo ay mananatiling iyo...

Pangatlo

Mapapagod ka. Pero-

Pang-apat

Sandali, ang tunay na pag-ibig hindi dapat sumuko, 'di ba? Pero-

Panglima

Ang tunay na pag-ibig ay hindi parating sapat. Kapag ang mga pakpak na binigay nito sa 'yo ay bumigat at naging kadenang ni ayaw kang patayuin, kapag ang langit ng pusong minsa'y nilipad mo ay naging kulungang nasa 'yo naman ang susi at kandado pero ayaw mong lisanin...

Pang-anim

Ang pinakamanagsik mang apoy ay mamamatay. Maghanda ka sa sakit. Pero 'wag kang mag-aalaga ng galit, ito ang pangpito. Iiwanan kang puno ng sugat at pilat at paltos nito. Iiwanan kangumuusok sa poot sa kanya, sa mundo, sa sarili mo. Iiwanan ka nitong abo.

Pang-walo

Maghanda ka sa wakas

Pang-siyam

Alam ko, parang hindi ka pa handa sa wakas, wala naman yata talagang nagiging handa sa wakas pero nandiyan na si'ya. At sa wakas- 

Pang-sampu

Mahalin mo pa siya. Sa tingin, sa tanaw, mula sa abo na iniwan ng inyong apoy, mahalin mo pa siya. Pero kung ang pakpak ng pag-ibig ay naging gapos na, kapagang dating langit sa puso mo ay binilanggo ka, mahalin mo siya sa huling pahkakataon - pagkatapos, bitaw na.

(C) Direk Tonette, On The Wings of Love