Thursday, October 29, 2015

As Heard on #OTWOLHero (28/10/15)

#OTWOLHero (28/10/15)

Clark: Leah. Leah hindi ako makahinga.
Leah: Sorry nagalala kasi kaming lahat sa’yo eh.
Clark: Kaya pala umiyak ka na dyan
Leah: Ano ka ba naman kasi. Bigla bigla ka nalang sumusugod. Sabi ko naman sa’yo eh. Hindi ka si Clark Kent, hindi ka si Superman.
Clark: Akala ko mamamatay na ako sa loob eh...kung nagkataon…’di ko magagawa nito. It feels so good to be holding you right now.
Clark: Totoo yung sinabi ni aling Bebeng. All that really matters are the people you love.



Leah: Pabida kasi eh yan tuloy inabot mo
Clark: Well at least wala akong injury. If it was worse baka hinimatay ka na or naospital ka na sa sobrang pagaalaga sa akin.
Leah: O saan pa madumi Mr Superhero?
Clark: Hindi ako nagpapakasuperhero. Time was running out, I did what I had to do. Besides may maganda rin naman nangyari out of all of this.
Leah: Ano naman yun?
Clark: Napatunayan ko na you still care about me and mahal mo pa ako.
Leah: Nagmamalasakit lang ako. Kahit naman aso kung mapapahamak iiyakan ko pa rin no.
Clark: Ah cge. Kagatin kaya kita.
Leah: Ano ba Clark! Magbihis ka na nga! Kakainis to...Teka teka lalabas muna ako.
Clark: Huh bakit? You’ve seen me without a shirt so many times. Ngayon ka pa nailang?
Leah: Ah..hindi! Uhm may...may...kailangan lang ko gawin sa labas.
Clark: Affected ka pa rin sa akin. Aminin mo na. Aminin mo.
Leah: Hindi ako affected. Baka ikaw. Infected. Infected ng usok yang utak mo.
Clark: Hindi utak ko. Puso ko.
Leah: Ang OA mo. Mag bihis ka na nga. Bihis ka na


Tolyts: Ayos naman eh. Dinner by candlelight. Sweet kaya ‘di ba Tiffany my labs.
Tiffany: Sweet ka dyan wala nga tayong kuryente, sweet?


Mama Lulu: Eh parang naman palang kinder mag dasal ‘tong si Tolyts eh.
Tatang: ...Higit sa lahat, salamat sa pagmamahal na ngayon ay bumabalot sa puso ng bawat isa sa amin.


Annie: Mahirap napatunayan yung mga mig-mig na fake ang kasal nina Clark at Leah. Kasi kitang kita naman ng lahat na nagmamahalan yung dalawa. Kahit yung mga panahon na nagpapanggap lang sila sa amin mukha talagang totoong totoo.
Tita Jack: Atantsya ko nga dyan. Parang talaga noon pa eh nagkakain-love-an na sila sa isa’t isa eh. Hindi ko naman masisi ‘di ba? Dalaga, binata, ta’s pareho pang OK. To be honest, I’m quite happy for them.



Tatang: Sumugod ka sa apoy, hindi mo man lang inisip ang anak ko. Kung may nangyari sa’yo? Hindi mo muna ako nabigyan ng apo. Pero ayos ka rin bata ka. May tapang ka. Puntos ka doon.
Clark: Thank you sir...ah Your Highness Sir Sol.
Tatang: Tatang nalang.
Tolyts: Ikaw na
Clark: Salamat po tatang
Tolyts: Ayos ka pilas ah. One point ka doon ah. Konti nalang makasing level na tayo.


Clark: Sa’yo ba wala akong points?
Leah: Points ka dyan.



Leah: Hay naku. Ano ka ba kasi Leah tatapang tapangan ka pa eh yan tuloy. Mm palakas ka nga. Walang mumu dito bahay nyo ‘to eh. Mumu sa ilalim ng baso pwede.
Clark: *bulong* Leah
Leah: Sino yan?
Clark: Leah...Leah...Leah!
Leah: Nakakainis ka naman Clark eh!
Clark: Natakot ka?
Leah: Eh sino ba naman hindi matatakot. Akala ko kung sino ka ng multo dyan.
Clark: Gwapo ko naman ng multo
Leah: Ewan ko sa’yo. Aalis na nga ako.
Clark: Siguro nga multo ako. Kasi kahit nandito lang ako, ayaw mo akong pansinin. But just like a ghost, I’ll always be here, haunting you. Kasi always in your thoughts, always in your dreams.
Leah: Ano ba naman yan ayoko nga nitong usapan multo na ‘to. Labas na ako.
Clark: Leah ano yun?
Leah: Ano yun?! Ano yun? Ano yun? Ano yun? Ano yun? ANO YUN?! ...TSK! Ikaw talaga nakakainis ka na eh. Kanina ka pa eh.
Clark: Natatakot ka? Cge I’ll hold you. Let me protect you.
Leah: Cge. Protect me...from that ipis!!!
Clark: HUH?! WHERE?!
Leah: Ayan ayan ayan!
Clark: SAAN?
Leah: Na sa batok mo! Ayan! Na sa ulo mo. Ayan! Ayan…. Oh ano loko? Protect me protect me ka pang nalalaman na ipis nga hindi mo kaya. Ayan oh!


Clark: Very funny.
Leah: Bye bye...may ipis dyan.
Clark: Leah na saan yung ipis?
Leah: Bye...


Tiffany: Oh ading ba’t nandito ka wala ka doon sa kwentuhan.
Leah: Eh wala gusto ko lang tumulong.
Tiffany: Umiiwas ka no?
Leah: Manang, ganun ba ka-obvious?
Tiffany: Hindi naman. Pero kilalang kilala lang kita.
Leah: ‘Di naman nahalata nya?
Tiffany: Oo, kasi kanina pa siya tingin ng tingin dito eh.
Leah: Hindi nga
Tiffany: Natuwa ka naman.
Leah: Hindi. Ayoko na manang. ‘Di ko na kaya magmahal.
Tiffany: Alam mo ‘di naman kita masisisi eh. Kasi ako rin. Hindi lang naman si nanang ang nangiwan sa akin eh. Pati ang tatay ng anak ko. Tagal na ‘di nagpakita. Mahal ka, babalikan ka? Kalokohan. Alam ko mahal mo si Clark, pero wag kang masyado magtitiwala ha. Kasi ang pag-ibig na yan, kahit… kahit gaano pagkatindi nararamdaman mo, may katapusan din ang lahat.


"All that really matters are the people you love" -Clark

[Bloopers]


No comments:

Post a Comment